ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΜΕΛΟΣ 5ο

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ.

Η στενή, ως κόψη ξυραφιού, Ατραπός είναι η Θεία Οδός (ο δρόμος των Θεών) κι αυτή ακολούθησε από την απαρχή της η Ελληνική Γραμματεία.

Για να την ακολουθήσεις απαιτείται ακλόνητη πεποίθηση που την διαθέτουν μόνο οι φωτισμένοι νόες. Γιατί η αταλάντευτη βεβαιότητα στηρίζεται σε αυθεντική γνώση και όχι στην επιπόλαια όλων των σκεπτικιστών.

Αυθεντική γνώση σημαίνει, πολύ απλά, πως είναι εκείνη που την παίρνεις απ’ ευθείας από τους Ουρανούς, και όχι από «βιβλία» ή περιορισμένους, σε αντιληπτική και στοχαστική ικανότητα, επαγγελματίες «εκπαιδευτές».

Αυθεντική γνώση είναι εκείνη που γνωρίζει από την αρχή το τέλος. Αυτή που ξέρει πού πάει τελικά το ανθρώπινο γένος.

Σημείο 1ο. Από πού προέρχεται η Αυθεντική γνώση και πώς είμαστε βέβαιοι πως είναι αξιόπιστη.

Εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε μία μικρή παρένθεση ή παρέκβαση.

Υπάρχουν στη Γνωσιολογία και τα Μαθηματικά: Τα αξιώματα, τα θεωρήματα και οι κανόνες.

Τα αξιώματα δεν αποδεικνύονται (παρά το ότι ο Λάιμπνιτς πρότεινε και την δική τους απόδειξη). Όλο, συνεπώς, το οικοδόμημα της ανθρώπινης σκέψης -και μάλιστα της μαθηματικής που είναι η πιο αξιόπιστη και στέρεα- στηρίζεται σε «αξίες» αναπόδεικτες ουσιαστικά. Κανένα όμως «αξίωμα» (άξιο του ονόματός του) δεν είναι αυθαίρετο. Ούτε τα «αξιώματα» της Αρχαιότητος, ούτε των νεωτέρων (Πεανό - Χίλμπερτ...) δεν είναι ξεκάρφωτα. Δένουν λειτουργικά (σαν «παζλ») με τα «θεωρήματα» και τους «κανόνες» και προτείνουν ένα σύστημα σκέψης αξιόλογο.

Το ίδιο έκανε και κάνει η Φιλοσοφία, όταν την συντάσσουν, δομούν και βιώνουν αυθεντικοί της εκπρόσωποι.

Ενώ η θρησκεία, περισσότερο από όλα, στηρίζεται σε αναπόδεικτες «Αξιωματικές» προτάσεις. Γι’ αυτό, ευλόγως, όλες οι «Θρησκείες» προκάλεσαν και προκαλούν πολλά ερωτηματικά, απορίες και μεγάλη δυσπιστία στους γενναίους στοχαστές όλων των εποχών. Η κάθε μία, δε, «κρίνεται» από το πόσα αναπόδεικτα «αξιώματα» διαθέτει. Γιατί βέβαια η πιο αξιόπιστη είναι αυτή που έχει τα λιγότερα, δηλαδή τις ελάχιστες αναπόδεικτες προτάσεις. Αυτή άλλωστε είναι και η πιο ωφέλιμη. Γιατί μπορεί να στεγάσει τους λιγότερους φανατικούς, προκατειλημμένους και δεσποτικούς οπαδούς. Είναι άλλωστε η πιο ανοιχτόμυαλη και ευρύτερη. Ισχυριζόμαστε πως η Ελληνική Γραμματεία και Θρησκεία είναι οι ευρύτερες. Και, για να μιλήσουμε λογικο-μαθηματικά, αυτή μας η βασική πρόταση αποδεικνύεται. Σε αυτή την αυστηρή απόδειξη θα προβούμε τώρα.

Σημείο 2ο. Η Ελληνική Γραμματεία που στηρίζεται στην Ελληνική Θρησκεία είναι η Ευρύτερη και πιο Αξιόπιστη.

Η Ελληνική Θρησκεία είναι Στέρεη γιατί στηρίζεται στο Στερέωμα. Αυτό είναι και το Μοναδικό της Αξίωμα:

Στέρεοι στο Στερέωμα.

Γιατί ο Κορυφαίος Θεός της, ο ΔΙΑΣ ταυτίζεται (λογοδυναμικά και σημαντικά) με το ΔΙΑΣΤΗΜΑ. Και πράγματι, αυτό ακριβώς κάνει η σημαντική Ελληνική Θρησκεία.

Και πρώτα απ’ όλα: Τι σημαίνει «Θρησκεία». Ελληνικά σημαίνει: Θρακεία. Δηλαδή τη Θράκα των Άστρων ή του ΔΙΑΣτήματος. Γι αυτό ο ιδρυτής της Ελληνικής Θρησκείας (ο ΟΡΦΕΑΣ που ονόμασε πρώτος απ’ όλους τον εαυτό του «Θεολόγο») έχει καταγωγή του τη Θράκη.

Κι Αυτός ίδρυσε τα Μυστήρια της Σαμο-θράκης. Θρησκεία ή Θρακεία συνεπώς σημαίνει: Αυτή που οδοδεικτεί προς τ’ άστρα. Προς την αναμμένη «Θράκα» του Διαστήματος, από την οποία προέρχεται η ανθρώπινη ζωή και προφανώς σ’ αυτή θα επιστρέψει κάποτε.

Γι αυτό «προσαστέρωναν» τους ήρωες, τους ημίθεους και τους Θεούς τους οι Έλληνες. Έτσι πληρώθηκε σχεδόν όλο το Ουράνιο Στερέωμα με Σημαντικά Μεγέθη της Ελληνικής Κοσμογονίας: Πλειάδες - Ανδρομέδα - Ωρίων...

Συνεπώς οι Έλληνες διέθεταν την ευρύτερη θρησκεία της γης, γιατί την ταύτιζαν με το Πανουράνιο Στερέωμα ή Διάστημα.

Κι επειδή στενοχώρια θα πει «στενός χώρος», με τέτοια ευρύτητα σκέψης κανείς δεν μπορεί να νοιώθει στενάχωρα.

Ας προσέξουμε λίγο τι μας έλεγαν:

-        Δίας είναι «αιθέρι ναίων» (κατοικών στον αιθέρα) και «αιθεροβάμων»  (βαδίζων στον αιθέρα).

-        Ο «Ζευς» μεταβαλλόταν σε «Δίας». Κι αυτές οι δύο λέξεις είναι ομόηχες με τα «Ζώ-δια». Γιατί το «Ζώδιον» είναι το Ζωήν δίδον.

-        Την «Ευρώπη» την παίρνει ο «Δίας» ως «Ταύρος». Η Ενόραση μεταβαίνει στο Διάστημα και κυρίως στην Πανσέληνο του «Ταύρου» (Μαΐου).

-        Η «Ευρυδίκη» μεταβαίνει στον Άδη. Η Ευρύτατη Δικαιοσύνη απονέμεται  από τους Κριτάς του Άδη, κ.ο.κ.

Συνεπώς όλη η Ελληνική «Μυθολογία» είναι εξωτερίκευση της εσωτερικής Ελληνικής και Παγκόσμιας Μυολογίας.

Σημείο 3ο. Οι Έλληνες Μύστες φρονούσαν πως αληθινή μας Πατρίδα και Μητρίδα είναι η Δίγλωσση Πανουράνια Φλόγα.

Οι Δημιουργοί της Ελληνικής Γραμματείας και Θρησκείας είχαν πολύ νωρίς καταλάβει πως όλες οι Μεγάλες Ιδέες ρέουν και περιρρέουν στο Διάστημα. Κι αυτός που διασυνδέει την καθαρή καρδιά του και την φωτεινή κάρα του, τις συλλαμβάνει και τις εμπραγματώνει, ως εφευρέσεις σε όλους του κλάδους του επιστητού, όπως και στη δομή του κοινωνικού γίγνεσθαι. Κι αυτό ακριβώς έκαναν οι τόσο οξυδερκείς αρχαίοι μας πρόγονοι: Συνελάμβαναν τις Ιδέες τους από το Διάστημα. Γι’ αυτό και ονόμαζαν τον Δία Πατέρα τους.

Εμείς τι κάναμε σήμερα (δηλαδή όλοι οι σημερινοί γαιάνθρωποι); Σκύβουμε το κεφάλι μας μόνο προς τη γη. Κι όταν το σηκώνουμε προς τον Ουρανό βγάζουμε γρήγορα την ετυμηγορία μας «Τίποτα δεν υπάρχει σ’ αυτόν». Ξεχάσαμε παντελώς τι επεσήμαιναν τα Ελληνικά μας Μυστήρια: Της Σαμοθράκης - της Ελευσίνας...

Αλλά οι Σοφοί αρχαίοι μας Πρόγονοι (σχεδόν όλοι) ήσαν Μυημένοι σ’ αυτά τα Μυστήρια. Και όχι μόνο στα Ελληνικά αλλά και στα Αιγυπτιακά.

Και μερικοί πολύ τολμηροί «σπαταλούσαν» αφειδώς τεράστιες περιουσίες, όπως ο Δημόκριτος που διέθεσε εκατό τάλαντα (κολοσσιαίο ποσό) για να αποχτήσει μέρος της Σοφίας των «Γυμνοσοφιστών της Ινδίας».

Όλα αυτά σημαίνουν, ξεκάθαρα, τα εξής:

Είναι αδύνατον να ομοιάσουμε στους λαμπρούς προγόνους μας αν δεν ακολουθήσουμε την ίδια με αυτούς κατεύθυνση. Αν δηλαδή δεν στραφούμε στην Απειροσύνη, τόσο του Διαστημικού όσο και του εσωτερικού μας χώρου. Κι αυτή ακριβώς την πολύτιμη γνώση του εσωτερικού μας Σύμπαντος όπως και του Κοσμικού είναι αδύνατον να μας την δώσει κανένας άλλος, παρά μόνο: Οι Αληθινοί Μύστες. Αυτοί που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν (γιατί είναι Αείζωοι) στον αιώνα τον άπαντα.

Αλλά για την αναγκαιότητα να γνωρίσουμε τους Αληθινούς Μύστες (ώστε να μην μας εμπαίζουν οι ψεύτικοι) και κυρίως για το τι πρέπει να κάνουμε και σε ποιες αφαιρέσεις πρέπει να προβούμε για να τους προσεγγίσουμε, θα μιλήσουμε μια άλλη φορά. Πιο συγκεκριμένα θα επισημάνουμε τον Ελληνικό Σημαντικό Τρόπο επικοινωνίας με τους Μύστες.

ΕΝΩΔΩΝ
       (Τρισήλιον: Βασίλης 3, Θησείο)

συνεχίζεται...

ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΜΕΛΟΣ 4ο

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ

Οι δύο κορυφαίες επιστήμες του 20ου Αιώνα - τόσο καρποφόρου στην έρευνα - είναι:

1^ο. Η Κυβερνητική  και

2^ο. Η Σημαντική.

Η 1η είναι η Γενική Θεωρία όλων των αυτό-ρυθμιστικών συστημάτων (αν και δεν υπάρχουν ακόμα αληθινά αυτό-ρυθμιζόμενα συστήματα - αλλά θα υπάρξουν) και της έδωσε ο Βίνερ το όνομά της από τον Πλάτωνα.

Δυστυχώς, όμως, παρά την σαφή προειδοποίηση του ιδρυτή της στο βιβλίο του «Θεός και Μηχανή», η «Κυβερνητική» (και η κόρη της «Πληροφορική») έπεσαν θύματα της Μαύρης Μαγείας που είναι η Υπεράγαν Τεχνολογία. Κι αυτό γιατί τα καλύτερα Ευρήματα του Πανανθρώπινου γένους τα εξαγοράζει το Πλανητικό Τρίγωνο του Κακού: Πλουτισμός - Ηδονισμός - Δεσποτισμός (Περιουσία - Συνουσία - Εξουσία).

Ενώ το Τρίγωνο του Καλού, που το εκπροσωπεί ο Απόλλων, είναι: Αληθές-Ωραίον-Αγαθόν.

Η 2η «επιστήμη» (η Σημαντική) είναι πανάρχαια και έχει την καταγωγή ή αναγωγή της στον ίδιο τον Απόλλωνα που «...ούτε λέγει, ούτε κρύπτει, αλλά Σημαίνει» κατά την ωραία ρήση του Ηράκλειτου.

Σημείο 1ο: Τι Θεωρεί ο Απόλλων ως Σημαντικό.

Το πρώτο που ο Απόλλων - Πνευματικός Ήλιος - θεωρεί ως Σημαντικό είναι η Αληθινή Γενεθλιολογία ή Αστρολογική επιστήμη.

Γιατί ο άνθρωπος δεν πρέπει να πέφτει θύμα του κατώτερου «Αστρισμού» - όπως τόσο συχνά εξακολουθεί να συμβαίνει και στις μέρες μας.

Πολύ καθαρά: Σημαντική ημερομηνία είναι η γέννησή μας στον Πνευματικό Κόσμο και καμμία άλλη.

Η αληθινή μας ηλικία λογαριάζεται από τότε που γεννιόμαστε σ’ αυτόν τον Πνευματικό Κόσμο. Τότε πραγματικός Πατέρας μας είναι ο «Παν» (το Παν) και πραγματική Μητέρα μας η Πλειάδεια «Μαία» (όπως άλλωστε και του Κυλλήνειου Ερμή).

Τι Σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν πως η σκέψη μας πρέπει να ανυψωθεί πολύ πάνω από τη Γη, όχι με «πυραύλους», αλλά με Σημαντικές εκτοξεύσεις, συλλήψεις και εκλάμψεις, εννοιών και σημασιών. Αλλιώς θα έρπει στη γη και θα είναι εντροπική (διαρκώς υποσταθμιζόμενη).

Με αυτή την Σημαντική μέθοδο θα σαρωθούν τα 50 τοις εκατό της «Κόπρου του Αυγείου».

Γιατί η Σημαντική είναι ο «Ποταμός Αλφειός» που χρησιμοποίησε ο Ηρακλής για να πραγματοποιήσει τον αντίστοιχο Άθλο του.

Από το «Άλφα» (Αλφάβητο) προέρχεται ο Αλφειός. Κι αυτό σημαίνει όλη την Ελληνική Γραμματεία: Σημαντικά Ερμηνευμένη.

Σημείο 2ο: Ο δεύτερος ποταμός που χρησιμοποίησε ο Ηρακλής γι’ αυτόν τον Άθλο του είναι ο «Πηνειός». Κι αυτός, σημαντικά ερμηνευμένος, είναι ο «Μίτος της Αριάδνης» που χρειάστηκε και ο Θησέας για να βγει από τον Λαβύρινθο: Των πολλών «Γύρων», «Φυλών» και «Υποφυλών».

Κι αυτό το «νήμα» (ή ο καθαρτήριος ποταμός) προέρχεται από τον Διόνυσο ή Άδη -τον Αδελφό του Απόλλωνα.

Κι επειδή πρέπει να καταλαβαίνουμε τι λέμε και τι σημαίνουμε, πολύ απλά και καθαρά επισημαίνουμε τα εξής:

Το 50 τοις εκατό της καθάρσεως των ανοητολογιών μας (αυτών που εκλαμβάνουμε ως ουσιώδη αλλά δεν είναι) μπορεί να φύγουν ως «κόπρος» μέσω του ποταμού «Αλφειού» ή του εκδηλωμένου Αλφαβήτου ή της Σημαντικής Ερμηνείας της Ελληνικής Γραμματείας. Ενώ τα άλλα 50 τοις εκατό των παγκόσμιων ανοησιών που δεν είναι μόνο «κόπρος» αλλά και απειλητικός «Μινώταυρος» του διαχρονικού Βιο-Λαβυρίνθου μας, μπορεί να φύγουν και να εξαφανισθούν με το Διονυσιακό (γιατί η Αριάδνη ανήκει στον «Διόνυσο» ή Άδη) «μίτο». Δηλαδή με την βεβαιότητά μας (όχι την απλή και αμφιταλαντευόμενη «πίστη») πως το «Πηνίο» του Στοχασμού μας έχει την Πηγή του στον Αόρατο (Λεπτοφυέστερο) Κόσμο του Άδη ή Διόνυσου.

Πιο απλά: Το άλλο μισό των φόβων και ανόητων σκεπτομορφών μας που μας πνίγουν (εμάς και όλη τη γη αν όχι τον Ήλιο -γι αυτό και στον νομό Ηλείας η «κόπρος του Αυγείου») φεύγουν:

Όταν κατανοήσουμε πως Αόρατοι Βοηθοί (η «Αριάγνη» του Διόνυσου ή Άδη) μας συμπαραστέκουν τη Νύχτα (όταν κοιμόμαστε) και μας Διδάσκουν ή Επισημαίνουν πώς να Διασωθούμε των πνιγηρών ανοησιών μας.

Αυτό είναι βέβαιο εκατό τοις εκατό. Κι αν η Πανανθρώπινη Ελαφρομυαλιά το κατανοήσει, τότε η Κάθαρση και η Έξοδος από τον Γεω-Εγώ-Λαβύρινθο είναι βεβαία.

Σημείο 3ο: Τι άλλο είναι Σημαντικό για μας τους Έλληνες και όλο το Πανανθρώπινο Γένος.

Η πλήρης κατανόηση και αποδοχή πως κάθε αληθινά διευρυμένος (ικανός να διασωθεί και να διασώσει) οφείλει να περάσει από τις 7 δοκιμασίες του «Ταντάλου» (ή Μαθητού) και από τις 12 δοκιμασίες (ή Άθλους) του Ηρακλή: Αυτού που βαίνει γιά αληθινή Μύηση ή Δωδεκα-Ζωδιακή Διεύρυνση της Συνειδήσεώς του.

Αλλά για την αναγκαιότητα Παλιννόστησης των Αληθινών Μυστηρίων θα ακολουθήσει ένα «Ε' Μέλος» μας.

Εδώ επισημαίνουμε μόνο πως: Αν δεν έρθουν Αληθινοί Μύστες να μας ξαναδιδάξουν τη σημασία των αριθμών, των λέξεων και των συμβόλων (όπως έκαναν άλλοτε) τότε η κενολογία θα πνίξει με τη δυσοσμία της όλη τη Γη.

Γιατί η Παντοτεινή Άνασσα είναι η Πνευματική μας Ανάσα της Ουρανογήινης Ευωδίας.

ΕΝΩΔΩΝ
(Τρισήλιον: Βασίλης 3, Θησείο)

συνεχίζεται...

ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΜΕΛΟΣ 3o

ΤΙ ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ

Οφείλουμε σαν Έθνος να προβούμε σε μία ορθή αποτίμηση των Αξιών μας.

Οφείλουμε ακόμα να γνωρίζουμε αν έχουμε Γεννήτριες παραγωγής Φωτός και ποιες είναι αυτές, αν υπάρχουν.

Δηλαδή πρέπει να προβούμε, με άκρατη δικαιοσύνη και ηρεμία, σε μία μείζονα Εθνική Αυτογνωσία.

Και πρώτα απ’ όλα πρέπει να γνωρίζουμε πως οι επάρσεις περί «Ελληνικής Μοναδικότητος» (ελέω Θεού) δεν μας ωφελούν σε τίποτα. Αντίθετα είναι το χειρότερο Ναρκωτικό μας. Μας αποκοιμίζουν. Γιατί, ακόμα και αν οι Πρόγονοί μας υπήρξαν Μοναδικοί, θα ντρέπονται για μας για όσο καιρό δεν θα τους γνωρίζουμε, δεν θα τους φτάνουμε και δεν θα τους υπερβαίνουμε. Αυτές οι «κορώνες» και οι «αυτο-έπαινοι» είναι για βιο-νήπια.

Συνεπώς, αν πρόκειται να σοβαρευτούμε, πρέπει να καταλάβουμε σε ποιο εξελικτικό στάδιο βρισκόμαστε, πού φτουράμε και πού μπορούμε πράγματι να αποδώσουμε στον Παγκόσμιο Πολιτιστικό στίβο.

Σημείο 1ο: Πού βρισκόμαστε:

Το 1821 με την ηρωϊκή Ελληνική Επανάσταση και με την βοήθεια λαμπρών ψυχών, που ήσαν οι ηρωϊκοί φιλέλληνες, κατορθώθηκε η εκδήλωση της θαμμένης για αιώνες: Ελληνικής Προσωπικότητος. Μέγα κατόρθωμα, αλλά έως εκεί που έφτανε. Δεν εκδηλώθηκε η Ελληνική Ψυχή, ούτε έχει ακόμα εκδηλωθεί.

Η διαφορά μεταξύ «Προσωπικότητος» και «Ψυχής» ελπίζω να είναι ολοφάνερη σε όλους, αλλά ας την τονίσουμε. Η «Προσωπικότητα» εκφράζει τα εντελώς γήϊνα χαρακτηριστικά μας, ενώ η «Ψυχή» τα Ουράνια. Η διαφορά ασφαλώς είναι μεγάλη. Η πρώτη είναι χωρο-χρονική, ενώ η δεύτερη είναι διαχρονική και εξωχρονική. Ο μαθητής του Πλάτωνα  Ξενοκράτης τόνιζε πως «η ψυχή είναι αριθμός σε κίνηση». Άλλωστε «ψυχή», από το ρήμα «ψύχω», σημαίνει κίνηση (άνεμος – animus -ψυχοκίνηση).

Τι σημαίνουν αυτά; Απλά και καθαρά: Η ψυχή ενός ανθρώπου ή ενός Έθνους, διαθέτει Φως Πνευματικό που κινείται σε μεγάλους χρονο-κύκλους, χιλιάδων ετών. Αντέχει στο χρόνο και στο χώρο και επιβάλλει το σεβασμό και την εκτίμηση η Πολύχρονη Πολιτιστική Παρουσία της, γιατί διαθέτει: Πνευματικό Φως, Σοφή Αγάπη και Αγαθή Δύναμη.

Σημείο 2ο: Πώς φτάνουμε στην Ψυχή μας και πώς έχουμε επαφή μ’ Αυτή.

Η Ψυχή μας είναι ένα Μέγεθος Ορατο-Αόρατο. Το Αόρατο τμήμα της μπορεί να είναι «95» και το ορατό μόνο «5». Κι αυτό γιατί η ψυχή είναι Σοφή και γι’ αυτό δεν «επενδύει» πολλά στον κατώτερο φορέα της, την εκδηλωμένη προσωπικότητα.

Κάθε φορά που ένα «άτομο» ή ένα Έθνος κατορθώνει μία επέκταση της συνειδήσεώς του (αληθινή και όχι «δήθεν»), η Ψυχή του επενδύει σ’ αυτόν τον συγκεκριμένο εκπρόσωπό της, που διευρύνθηκε πράγματι, ένα δέκα τοις εκατό. Ποτέ η Ψυχή δεν επενδύει σε εκδηλωμένο φορέα της πάνω από 50 (το πολύ) τοις εκατό. Το ανώτερο συνεπώς τμήμα της Ψυχής ενός ατόμου ή ενός Έθνους είναι:  Αόρατο Μέγεθος.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά και ξεκάθαρα: Ένα Έθνος (γιατί εδώ δεν μας ενδιαφέρει η ατομική ψυχή) δεν το εκπροσωπούν, κυρίως και πρωτίστως, οι εκδηλωμένες, ορατές του μονάδες (ψυχές) αλλά οι αόρατες, αυτές που δεν έχουν -ακόμα- εκδηλωθεί ή ενσαρκωθεί.

Άρα, ένα Έθνος, μπορεί να έχει γενναίες εφεδρείες αοράτων μεγεθών που ακόμα δεν εκδηλώθηκαν αλλά, σε πιο κατάλληλους χρόνους, θα εκδηλωθούν και θα το εκπροσωπήσουν γνησίως και πληρέστερα.

Και τώρα πώς αποκτάμε επαφή και επικοινωνία με την Εθνική Ψυχή μας: Δηλαδή με τα Αόρατα Μεγέθη, που κυρίως Αυτά την εκπροσωπούν ή θα την εκπροσωπήσουν στο μέλλον. Πολύ καθαρά: Με την ανάπτυξη της Ανώτερης Νοημοσύνης μας. Γιατί η κλίμακα επαφής είναι ψυχή-νους-εγκέφαλος. Συνεπώς ο νους διασυνδέει την ψυχή με τον εγκέφαλο ή με το όργανο εξωτερίκευσής μας.

Και τώρα τι σημαίνει Ανώτερη Νόηση και πώς αναπτύσσεται. Δεν πρέπει να ξαφνιάσει κανέναν (τουλάχιστον γνήσιο Έλληνα) αν πούμε πως είναι η «Ωραία Ελένη». Αυτή που, ένα τουλάχιστον τμήμα της πήγε στην «Τροία» των πάλαι ποτέ Καβείρων που πήρε ο Δάρδανος ο Αρκάδιος από την Σαμοθράκη και τους μετέφερε στο «Ίλιον».

Αυτή την Ώριμη Νόηση αναζητούσαν οι Αχαιοί. Γιατί μόνο μέσω της Ωραίας Νόησης μπορείς να επικοινωνήσεις και με τους Τρεις Κόσμους: Πύρινο (του Δία) - Λεπτοφυή (του Άδη) - και Αισθητό (του Ποσειδώνα).

Κι επειδή η «Ψυχή», όπως το επισημάναμε ήδη, είναι στους Αόρατους κόσμους (Λεπτοφυή και Πύρινο) μόνο μέσω της ώριμης Νόησης ή ωραίας Ελένης μπορούμε να έλθουμε σ’ επικοινωνία μ' αυτούς τους δύο Ανώτερους Κόσμους των «Ψυχών».

Βγαίνει συνεπώς, λογικο-μαθηματικά πλέον, το συμπέρασμα: Χάθηκε η επαφή με τους δύο Ανώτερους Κόσμους (του Δία και του Άδη-Διόνυσου) γιατί δεν υπάρχει σήμερα ανεπτυγμένη δεόντως η Ανώτερη Νόηση ή Ωραία Ελένη.

Σήμερα υπερ-αναπτύχθηκε ο συγκεκριμένος νους που παράγει την τεχνολογία. Αλλά καμμία «μηχανή» δεν μας πληροφορεί για την ύπαρξη των Ανώτερων -δύο- Κόσμων. Όλες ερημογραφούν την Κοσμική Χώρα, δηλώνοντας «Μάλτα γιόκ»! Τίποτα δεν υπάρχει σ’ όλο το Σύμπαν! Οποία ανοησία και έπαρση! Λες και όλο το Στερέωμα να φτιάχτηκε για να «στεγάσει» τον φτωχό, ανήμπορο και φουκαρά, σε ψιχία νοήσεως... άνθρωπο!

Το Σύμπαν είναι Πάνζωο, Αείζωο και Αεικίνητο.

Αλλά γι’ Αυτό θα μιλήσουμε μιαν άλλη φορά - μαζί με τα απαραίτητα εξελικτικά βήματα στα οποία πρέπει να προβούμε σαν Έθνος.

Εδώ επισημαίνουμε μόνο πως: Αν δεν αναπτυχθούμε, αληθινά, ως Ανώτερες Νοήσεις (όπως είχαν κάνει οι Πρόγονοί μας) και δεν αποκτήσουμε σημαντικές κεραίες εσωτερικής Συμπαντικής λήψεως, το εξελικτικό παιχνίδι θα είναι χαμένο.

Δεν ήσαν «τρελοί» ούτε «αντιεπιστημονικοί» και «νοσηρά ευφάνταστοι» οι λαμπροί, σε Ανώτερη Νόηση, Πρόγονοί μας.

Ο σύγχρονος νους υπολείπεται και πρέπει να τους φτάσει σε Εσωτερικό –Ενορατικό– Φως.

Διαφορετικά, (κι αυτό αφορά όλους τους «γαιανθρώπους») υπάρχουν και τα Τάρταρα.

Γιατί είναι Ύβρις να δηλώνεις πως «δεν υπάρχει τίποτα στους Ουρανούς» - και μέσα μας.

ΕΝΩΔΩΝ
(Τρισήλιον: Βασίλης 3, Θησείο)

συνεχίζεται....